KUSURA BAKMA ZONGULDAK

Kusura bakma Zonguldak,  sende bir enayilik var… 

 

Bu mektubu yazmamdaki asıl amacım vicdanımı rahatlatmak değil, yaklaşık kırk yıldır asalak gibi göğsünde yaşayan ve sana her türlü nankörlüğü yapan birisi olarak artık uyan ölüm uykusundan demek için yazıyorum, anlamak –anlamamak sana kalmış. 

 

Hiç üşenmedim, tarihini araştırdım, geçmişinde de aynı nankörlüğü sayısızca yaşamışsın. Ya sende bir anormallik var ya da asalakların çok şark kurnazı. Gidebildiğim tarihe kadar gittim ve ne hikmetse hep aynı nankörlükle karşılaştım. Sözün özü kime iyilik etmişsen o seni hep arkadan bıçaklamış. 

 

Fransız’ı ,İtalyan’ı, Almanı vs. gelmiş, göğsüne oturmuş, damarlarındaki kanı emmiş, hatta göbeğini kaşıya kaşıya zıkkımlanmış, defolup gitmiş. Bir rivayet Titanik bile senden beslenmiş, en sıradan insanları bile adam etmişsin, dünde öyleymiş, bu günde, aynı süreç devam ediyor ve senden hala ses çıkmıyor. Ya Allah aşkına, çık ortaya ve konuş: “Allah belanızı versin” de, “yediniz, içtiniz arkanıza bakmadan gittiniz, hiç değilse bir teşekkür edin nankör zebaniler” de, “yeter ulan düşün yakamdan aşağılık herifler” de. Yani si şu Zonguldak: Sen böyle hep kendinden bir şeyler verdikçe kimseyi doyuramazsın ve asla donun kuru kalmaz, herkes karnı doyana kadar senle beraber olur, hatta senin için ucuz kahramanlık pozlarına bile girerler, ne zamana kadar? Karınları doyana kadar, çünkü senin kaderinde hep vericilik yatıyor, hesap sorma yeteneğin yok, bu nedenle senin bu zayıflığını gören şark kurnazları hep siyasi sahnelerin baş rollerinde olmuşlardır, siyasi şeytanlıklarını kullanarak senin gözünde kahramanlık rollerine girmişlerdir ve sen de bunları  hep yemişsin. Yıllarca senden kömür istediler verdin, demir istediler verdin canların pahasına, para istediler verdin, bölün dediler bölündün , dizinde oturdular sakallarını yoldular, saymakla bitmeyecek istekleri oldu hiç hayır demedin. 

Dedim ya: “kusura bakma Zonguldak, sende bir enayilik var.”